Si Karding at ang Pitong Duwende (Part 7)

Pumayag si Muhar at Karding na tumira muna sa apartment ni Mr. Lee. Si Mr. Lee ay isang aktibista, may mga librong self published at sumusulat din sya sa mga pahayagan at magazine. Makalipas ang ilang araw, nanumbalik na ang lakas ni Karding at Muhar. Sila lang dalawa ang naiiwan sa apartment dahil madalas wala si Mr. Lee kaya wala silang ginawa kundi kumain at matulog. Nawala na din sa isip ng dalawa ang kanilang misyon dahil nalilibang na sila sa mundo ng mga tao. Lingid sa kaalaman nila, nababahala na si Oslek dahil nakakalimutan na nila ang misyon, (si Oslek ay isa sa mga pitong dwende kung hindi mo nalalamang hayop ka, makikilala mo sya sa unang kabanata ng kwentong ito). Kaya binalak ni Oslek na ipadala si Isko (tulad nya, makikilala mo di sya sa unang kabanata. ok?!!)
"Isko, itxt mo nga si Muhar at Karding, ipaalala mo ang kanilang misyon. Dahil masyado ng malala ang nangyayari dito, halos wala ng makain ang mga kasama natin dahil sa pagkamatay ng mga hayop at pagkatuyo ng halaman." Utos ni Oslek kay Isko. "Pasensya ka na Oslek, regular ang load ko, hindi ako makapag-unli. Mahirap kase mag unli txt at call ngayon kase new year holiday." Saka unli ca .. (pinutol na ng narrator ang sasabihin ni Isko dahil baka ma-high blood lang si Oslek.) "Ganito na lang, Ikaw ba jessy? busy ka ba? papupuntahin kita sa mundo ng mga tao sa eksaktong lugar ng dalawa para ipaalala sa kanila ang kanilang misyon. Pero isang minuto lang ang kaya ng powers ko." Wika ni Oslek. (Si Jessy ay makikilala din sa unang kabanata! Kailangan pa bang ememorize yan?) Dahil mabait si Jessy at hindi naman sya unli call ngayon kase nga holiday kaya pumayag sya sa ipinapagawa ni Oslek.
"Humawak ka sa kaliwang tainga ko at ipapadala na kita sa kinaroroonan ng dalawa. Are you ready na?" wika ni Oslek. "Ready na ko." Maikling sagot ni Jessy. "Uulitin mo lang ang sasabihin ko." wika ni Oslek. game.. "extra rice extra rice extra rice still im burn inside, extra rice extra rice still im burn inside, tiiiiiiiiit! agent orange get up get up!" orasyon ni Oslek. Binigkas ni Jessy hanggang mapa slam at head bang hanggang mawala na sya sa isang iglap.
Kasalukuyan namang nanunuod ng THE BUZZ ni Boy Abundat sila Karding at Muhar ng lumabas sa harap nila si Jessy. Nagulat ang dalawa, "Jessy ikaw ba yan?" tanong ni Karding. "Uo ako to, pinadala lang ako ni Oslek dito para ipaalala ang misyon nyo." wika ni Jessy. "Tutulungan mo na din ba kaming maghanap?" tanong ni Muhar. "Hindi, isang minuto lang ang oras ko dito sa mundo ng mga tao. Ipaalala lang sa inyo ang misyon,yon lang ang utos saken." wika ni Jessy. "Hanep, parang fliptop battle lang 1 minute." wika ni Muhar. "Makalipas ang isang minuto, nawala na si Jessy. "Uo nga pala may misyon pa tayo. Ano na kaya ang kalagayan nila ngayon?" Naitanong ni Karding sa sarili.



-itutuloy





___________________________________________________________________________

Si Karding at ang Pitong Duwende (Part 6)

Umulan nga ng malakas. Tulad ng inaasahan nila. "Muhar, pag hindi tumigil ang ulan sa loob ng isang
oras ay tiyak na mamamatay tayo ng walang kalaban-laban dito." wika ni Karding na lubha ng nag-aalala.
"Tama ka, lampas na ng tuhod ko ang tubig, patay tayo nito." Sagot ni Muhar. Lumipas pa nga ang ilang
minuto ay hindi pa din tumitigil ang ulan. "Malapit na sa bibig natin ang tubig Muhar, sadyang mapaglaro
ang tadhana." wika ni Karding na naiiyak na. "Bago tayo mamatay Karding, may aaminin ako sayo, ako nga pala
ang gumahasa sa aso mo noon. Wag mo ng pagbintangan si Oslek." wika ni Muhar. Bago pa man makagalit si Karding
ay bumuhos na ang malakas na ulan at umabot na ang tubig sa kanilang ulo.

"Bulatchaw, bulatchaw, bulatchaw, moshi moshi bulatchaw!" (lalaking kumakanta) Habang naglalakad ang isang lalaki
ay napansin nya na may nalulunod sa hukay na ginawa ng dalawa. Dali dali syang tumalon sa hukay para iligtas ang dalawa.
Wala pang dalawang minuto ay naiahon nya sila Karding at Muhar. Pinulsuhan ng lalaki ang dalawa, at nalaman nyang
wala lang malay ang dalawa. "Buhay pa ang dalawang to, wala lang silang malay." wika ng lalaki. Nagpasya ang lalaki na iuwi muna ang
dalawa sa kanilang bahay. Makaraan ang isang oras, nakarating na ang lalaki sa kanyang bahay. Hinayaan nya munang magpahinga
ang dalawa sa kanyang kwarto. Makalipas ang limang oras ay nagising na si Muhar, "Karding gumising ka." Wika ni Muhar habang sinasampal
sampal si Karding. Biglang nagising si Karding, "Nasan tayo?! Halos sabay na naitanong ng dalawa sa bawat isa. "Buhay pa tayo
Karding." wika ni Muhar. Narinig ng lalaking nagligtas sa kanila na gising na ang dalawa kaya't pumasok na ito sa kwarto.
"Kumusta na kayo? Ako nga pala si Jet Li, nakita ko kayo kanina habang pauwi ako, nalulunod kayo sa hukay kaya iniligtas ko kayo.
Nagtataka lang ako bakit ba nagkaroon ng hukay doon, samantalang lagi naman ako dumadaan don ay wala akong nakikitang hukay.
Tanong ng lalaki. Hindi muna nakapag salita sila Karding at Muhar, dahil hindi nila alam ang isasagot. "Sandali lang, at ikukuha ko
kayo ng makakain, alam kong gutom na gutom na kayo." wika ni Jet Li.

"Muhar, magpapakilala ba tayo sa lalaking yon? At sasabihin natin ang totoo sa kanya?" Tanong ni Karding."Siguro sabihin na natin
ang totoo sa kanya, mukha naman syang mabait eh." wika ni Muhar. Ilang sandali pa lang ay nakabalik na ang lalaki. "Sige, kumain lang
muna kayo ng kumain, saka na kayo mag kwento pagkatapos nyong kumain. "Wika ng lalaki. Pagkatpos kumain ng dalawa ay sinabi na nila
ang totoo. "Ang totoo nyan, hindi talaga kami taga rito sa mundo nyo. Kaya ka nakakita ng hukay don sa dinadaanan mo palagi dahil
hinukay namin yon. Meron kase kaming bagay na hinahanap para maibalik ang dating sigla sa lugar namin." salaysay ni Muhar.
Natatawa naman ang lalaki dahil hindi sya naniniwala sa dalawa. "Bakit ka tumatawa? Hindi ka naniniwala sa kwento ko?" Naiinis na
tanong ni Muhar.Lumapit si Karding at nag magic sya, sa nakita ng lalaki ay namangha at naniwala sya sa kwento ng dalawa.
"Totoo palang may mga taong naninirahan sa ibang mundo." "Matutulungan mo ba kami?" tanong ni Muhar. Kanina pa kami nagkekwento
pero hindi mo pa kami kilala sa pangalan, ako nga pala si Karding, sya naman si Muhar." Wika ni Karding. "Pano ko naman kayo matutulungan?
sa paanong paraan? "Alam nyo ba ang hinahanap nyo? tanong ni Jet Li sa dalawa. Nagkatinginan lang ang dalawa, "hindi din namin alam.
dahil kanina, meron lang kaming gadget na ginagamit para madetect yon bagay na hinahanap namin, kaya nga kami nakarating dun sa hukay
kanina. Kso nasira na yong gadget dahil nabasa kanina. Hindi naman kami pwedeng gumawa ulit o mag magic ng ganun. Dahil isang beses
lang pwedeng gawin." paliwanag ni Muhar.

Sa palagay ko, ang maitutulong ko lang sa inyo ay patuluyin ko muna kayo dito sa bahay ko. Wala naman akong kasama dito. At madalas
ay nandito lang ako sa bahay, nagsusulat ako sa mga peryodiko at gumagawa ako ng ilang article. Isa nga pala akong manunulat aktibista.
Hindi ko na ipapaliwanag sa inyo dahil baka hindi nyo rin maintindihan."Wika ni Jet Li. "Siguro kung sa mundo nyo, nawala ang sigla, dito
naman sa mundo namin.. wala na din halos sigla,dahil halos natutulog na ang mga tao at sa pamamagitan ng panulat at papel, sinusubukan kong
gisingin ang mga tao."


-itutuloy.

________________________________________________________________

Tagay part 2

Wala pang isang oras, natapos na ni JP ang tungkulin nya sa bahay. Ayaw na nyang makarinig ng kung ano-ano sa nanay nya kaya mas minabuti nyang lumabas ng maagap para tumambay. Napag desisyonan nyang pumunta kay Mio, "eeeeepiliiiiiipztik! yoooooooooohooooooooooo!" sigaw ni JP.
"Mio, nasa labas si JP."wika ng nanay ni Mio. Hindi naririnig ni Mio ang nanay nya dahil naka headset sya gamit ang kanyang mp3 player. Naka tatlong sabi na ang nanay ni Mio bago nya napuna na hindi sya naririnig ng anak. Kaya isang malakas na sigaw ang inabot ni Mio. "HOOOY MIO! ANAK KA NG BAKLANG BUTANDENG NASA LABAS SI JP TINATAWAG KA!!" Bulyaw ng nanay ni Mio. Halos malaglag si Mio sa gulat. "Nanay naman, wala naman tayo sa bundok para magsigawan, kung nalaglag tong mp3 ko baka itakwil kita bilang ina." wika ni Mio at may kasunod na tawa. "Oo wala nga tayo sa bundok, eh ikaw naman nasan? Nasa sayawan?" sagot ng nanay ni Mio na may kasunod na mahinang hampas ng walis tambo sa binti. Si aling Josie ang nanay ni Mio, mabait na nanay. Madalas makabiruan ng mga anak at kaibigan ni Mio. "Oh pano nay? Labas muna ako. Wala naman pasok eh, tambay muna kami ni JP." wika ni Mio. "Sige, mag-iingat kayong dalawa.

"Oh epilipztik, parang sinakluban na naman ng inidoro yang pagmumukha mo. Alam ko na ang dahilan kaya wag ka ng sumagot." wika ni Mio. "Oo nga eh. Nakakasawa na sa pang araw-araw, kung may maganda lang sigurong trabaho ang tatay baka maayos ang buhay namin. Naiintindihan ko din naman ang nanay kung bakit sya ganun, dahil na din siguro sa subrang dami ng gawain nya araw araw para lang kumita ng pera." wika ni Jp.
"Doon tayo, masarap sa ilalim ng puno, mahangin." wika ni Mio.

"Tanda mo pa ang punong to? Dito tayo umaakyat nila Binggo nun mga musmos pa tayo. Wala tayong ginawa kundi maglaro, walang problema. Pero ngayon, sa pag-aaral ko daming problema. Hehe, kung paano ba ang assignments ko,report ko, projects at kung ano-ano pa. Kahit ikaw, alam ko madami ka din problema. Pero hindi katulad noon, hindi pa tayo nagkakaproblema, puro laro lang nasa isip natin. Pero habang tumatagal, nagkakarron na tayo ng isip. Kaya ikaw boy, wag mong hayaang masira ang umaga mo dahil lang nabulyawan ka ng nanay mo. Gusto mo bang magtrabaho? Tulungan kitang maghanap sa bayan?" wika ni Mio. Sinimulan ng dalawa na maghanap ng trabaho, madali naman silang nakakita, waiter sa isang restaurant. Kaso ang problema, kulang si JP sa requirements. "Siguro epelipztik, hintayin na lang nating umuwi si Binggo para makahiram tayo ng pera." wika ni Mio. "Sa palagay ko nga boy, mabuti pa umuwi na tayo, sa bahay ka na kumain. Kami lang naman ni nanay ang tao ngayon don. wika ni Mio.



-itutuloy

Si Karding at ang Pitong Duwende (Part 5)

Nakabili na nga ng dalawang motor si Karding at Muhar. "O pano? San na tayo pupunta nito? Naka motor nga tayo pero hindi naman natin alam kung asan ba at kung paano natin makikita yon pakay natin dito sa mundo ng mga tao?" Reklamo ni Karding. "Ang hirap ng misyon natin Karding." Wika ni Muhar. "Sinabi mo pa, sana may magic tayo para madali nating makita ang pakay natin." Wika ni Karding. "Diba nga may magic tayo talaga? Kanina pa nga natin ginagamit eh. Buti pinaalala mo haha." Naghagis si Muhar ng isang maliit na bato at tinitigan hanggang maging isang maliit na gadget na kaseng laki lang ng itlog.(take note,itlog ng manok at hindi itlog ng tao para sa mga greenminded. trivia: mas malaki ang itlog ng manok sa tao kahit pagdikitin nyo.) "Wow Muhar ang ganda naman nyan gadget mo. Anong tawag dyan?" tanong ni Karding. "Yan ang tinatawag na "detector x". Makikita natin sa screen na yan kung nasan ang pakay natin. Susubukan kung i-on, baka dito lang sa malapit ang hinahanap natin." wika ni Muhar. Binuhay nga ni Muhar ang gadget. "Naku, ang layo pa natin Karding, 2 bayan pa ang dadaanan natin bago natin makita ang pakay natin. Tamang tama pala ang kuha natin ng motor. o pano? tara na." wika ni Muhar.

Binuhay na ng dalawa ang kanilang motor. "Karding, ang sama ng tunog ng makina at hindi ako komportable pag upo. Teka lang ha,papaltan ko ng pipe at shifter." Wika ni Muhar. Tinitigan lang ni Muhar ang tambutso at napaltan na ito ng Loud Pipe. "OK ba Karding? tanong ni Muhar. "Wow ang ganda naman ng tambutso mo. Yon saken ay hindi ko na babaguhin, ok na to. Tara na."

Umalis na nga ang dalawa, mahigit isang oras din ang byahe ng dalawa bago makarating sa pakay nila. "Teka lang Karding, umiilaw na itong gadget. Mabuti pa bumaba na tayo para madali nating mahanap ang pakay natin." wika ni Muhar. "Sige, mabuti pa nga." sagot ni Karding. Bumaba sa motor ang dalawa at hinanap ang lugar kung saan nakatutok yon ilaw sa gadget nila. "Oh? andito na tayo sa pakay natin ah? Bakit wala tayong nakikita?" pagtataka ni Muhar. "Baka sa ilalim ng lupa, baka huhukayin natin Muhar?" Sagot ni Karding. Nagmagic ulit si Muhar at lumabas ang isang pala at piko. "Ako ang maghuhukay at ikaw ang magpapala, ok ba sayo?" tanong ni Muhar. "Uo payag ako." tugon ni Karding. Naghukay na nga ng naghukay ang dalawa, halos limang oras na silang naghuhukay pero at malalim na din ang nahukay nila pero wala pa din ang pakay nila. "Mabuti pa Karding, magpahinga na muna tayo at kumain, nagugutom na din ako." wika ni muhar. "Muhar,wala tayong dalang pagkain at saka ngayon ko lang naalala na hindi gagana ang magic natin pag 50meters ang layo natin sa taas." pag-aalala ni Karding. "Hala, nakalimutan ko din,pano tayo nyan. kelangan na nating maghukay ulit. Baka abutin tayo ng ulan, malunod tayo dito."
Lingid sa kaalaman nila, nagbabadya na ang isang malakas na ulan.



-itutuloy pag sinipag ulit magtype

Si Karding at ang Pitong Duwende (Part 4)

Nalusutan nang dalawa ang apat na lalaki, nagpatuloy paglalakad ang dalawa.
Naglakad,naglakad,naglakad, naglakad ng naglakad. Hanggang maisipan nilang
itxt si Oslek dahil pagod na sila. "Wala ka bang maiibigay samen na senyales na malapit na kami sa pakay namin?" Yan ang message na naitype ni Muhar sa kanyang blackberry curve na Cellphone, matapos maitype ang message.. "TUT!!" "Anak naman nang butanding, check operator pa. sigaw ni Muhar. "Ako na lang ang magtetxt kay Oslek." Pahayag ni Karding. Hindi pa naiisend ni Karding ang message nya para kay Oslek ay natanggap na nya agad ang reply ni Oslek. Hightech ang cp ni Karding kesa kay Muhar.
"Puro kayo reklamo, hindi din namin alam kung paano nyo malalaman ng madali ang misyon nyo dyan sa mundo ng mga tao. Kung napapagod na kayo, bumili kayo ng motor, tigisa kayo!" mensahe na natanggap nila mula kay Oslek. "Oo nga no? Bakit hindi agad nating naisipang bumili ng motor." wika ni Muhar, Naghanap nga nang shop na mabibilhan ng motor ang dalawa. Madali lang naman silang nakakita. Rider 150 ang nagustuhan ng dalawa. "Bayaran na natin to, ok na ok na saken to, ikaw ba Karding? wika ni Muhar. "Ok na din saken to." sagot ni Karding. "Teka, econvert mo na muna yong mga ginto sa pera,baka habulin na naman tayo ng mga tao pag nalaman na ginto ang ibabayad natin." Wika ni Karding. "Sa palagay ko nga tama ka." Sagot ni Muhar.
Matapos ang isang oras na pirmahan ng papel at kunting usapan, nakuha na nila ang dalawang motor.


--itutuloy

Si Karding at ang Pitong Duwende (Part 3)

Nabusog nang sobra ang dalawa. "Karding, pwede bang maupo muna tayo saglit? Nagkakalantugan sa tiyan ko yong mga kinain natin." Wika ni Muhar na mukhang natatae.
"Teka lang, maghanap muna tayo nang muopuan." Wika ni Karding. Hindi pa sila nakakahanap ng upoan ay napansin na ni Karding na may sumusunod sa kanilang apat na lalaki. "Dont Call my name don't call my name ALEJANDRO!" "UH? Ano yon nakakagulat." napasigaw si Muhar. "Tanga! message alert tone ko yon. Nagpalit ako kanina, na download ko pala sa computer shop kanina to. Nagtxt si Oslek. Teka basahin ko." Merong apat na lalaki na sumusunod sa inyo, mag-ingat kayo. Gusto nilang makuha ang dala nyong bag. Mensahe mula kay Oslek. "May sumusunod nga satin. wika ni Karding. Pansin ko nga, sila yon kasabay nating kumain kanina. Huwag mong tingnan masyado Karding, Kunwari ay hindi natin alam ang pakay nilang apat para makadiskarte tayo nang maayos." Wika ni Muhar. "Ganto ang plano Muhar." Papasok tayo don sa bilihan ng damit, pupunta tayong CR. Tapos magpapalit tayo ng katawang tao para hindi na nila tayo makilala." Utos ni Karding. Ganun nga ang ginawa nang dalawa. "Pare, pumasok sila don sa tindahan. Abangan natin silang lumabas." Wika nang isang lalakeng sumusunod sa kanila. Hindi na umimik ang tatlong lalake pagkatapos magbigay ng instruction ang unang lalake dahil baka barahin lang sila ng narrator.
Hindi namalayan ng apat na lalake na nakalabas na si Karding at Muhar sa tindahan dahil iba na ang kanilang hitsura. "Pwede na ulet tayong mag-uli para masolve na natin ang pakay natin dito sa mundo ng mga tao." wika ni Karding.



---itutuloy pag sinipag ulet mag type.

Si Karding at ang Pitong Duwende (Part 2)

"Napag desisyonan na ng lahat na si Karding at Muhar ang pupunta sa mundo ng mga tao."Mag-iingat kayong dalawa sa mundo ng mga tao."Handa na ba kayong dalawa? Muhar at Oslek? Kung handa na kayong dalawa, at hawakan nyo ang tigkabila kong tenga para nakapag teleport kayo sa mundo ng mga tao." Uulitin nyo lang ang sasabihin ko." Wika ni Oslek. Lumapit si Oslek sa gitna ng dalawa para masimulan na ang pagteteleport. "Uulitin nyo lang ang sasabihin ko, naiintindihan nyo ba?" Tanong ulet ni Oslek kase parang hindi na gets ni Muhar at Karding ang pahayag nya. Tumango lang naman ang dalawa kaya inumpisahan na ni Oslek ang orasyon. "POPOPO, POPOPO, POPOPOPO, POPOPOPO, POKERPEYZ, POKERPEYZ. Sa isang iglap ay nawala na ang dalawa sa paningin ng mga Duwende.

"Nasa mundo na tayo ng mga tao Karding!" "Teka wag kang maingay, may paparating. Magtago ka kase baka matakot ang mga makakakita sayo." Bulong ni Karding, "Bakit ikaw? Hindi ka nagtatago?" Tanong ni Muhar. "Eh kase may lahi akong tao,saka mukha naman talaga akong tao. Magtago ka na muna kase malapit na sila." Wika ni Karding,
Andito na kaya yon mga player ng Dota?" Wika ng payat na lalake." Baka nasa bahay sila ni Jules,ay hindi pala. Nasa Bulacan nga pala si Jules." Wika ng mas payat na lalake. "Mamaya na tayo pumasok sa shop. Tambay muna tayo dito sa labas tol." Wika ng payat na lalake.Papasok na ko tol, sunod ka na lang. Sabi ng mas payat na lalake.
"Huwag ka munang lumabas dyan. Diba may power ka? Gayahin mo ang katawang tao na si Jules, yon ang narinig kong pangalan." Utos ni Karding. OK sige, bulong ni Muhar "TING!!" sa isang iglap naging tao na si Muhar.

Lumabas na ang dalawa at dumeretso na sa computer shop. "OH dito ka pala jules? Kala ko nasa antipolo ka?" Wika ng payat na lalake. Namutla ang dalawa kase hindi nila alam ang sasabihin, kakilala pala ng dalawa ang ginayang katawang ato ni Muhar na si Jules. Pero nagsalita na lang ulet ang payat na lalake, "sino naman yang kasama mo Jules?" tanong ng payat na lalake. "Sya si Karding Sungkit. Galing kami sa mun.. mun .. hindi na naituloy ni Jules ang sasabihin kase bahagyang inapakan ni Karding ang paa nya. Wag mong sasabihin ang totoo kung san tayo galing, baka matakot sila." Bulong ni Karding. "Galing kami sa Mulanay tol." Dugtong ni Muhar (JULES). Lumabas ang isang payat na lalake, uh?. sino kasama mo Jules? Tropa ba yan?" wika ng payat na lalake." Galing daw sila sa Mulanay Lui, kala ko nga sa Bulacan sila eh." wika ng payat na lalake. Nilapitan ng dalawa si Karding at nagpakilala, Tol ako si Tots," sabi ng payat na lalake. Kinamayan si Karding, at ang isa namang mas payat na lalake ay nakilala nila sa pangalang Lui. Tara sa loob mga tol. Dota tayo.

Pumasok na nga si karding at muhar sa loob ng computer shop. Walang pumapansin kay muhar at karding dahil busy ang lahat pagdo-dota. Binigyan ng slot(computer) si muhar ng bantay sa computer shop na si tots. Samantalang si karding ay nanonood lang habang gumagawa ng account sa facebook si muhar. Tototot-totot-tototot. Tumun0g ang cp ni muhar kaya natigilan sya sa pag facebook. Tahimik na binasa ni muhar at karding at mensahe. "umayos kay0ng dalawa. Nakikita namin ang ginagawa nyo dito sa hidden cam. Hindi paglalamyarda ang pinunta nyo dyan. Alalahanin nyong may misyon kau." mensahe na natanggap nila mula kay oslek. Dali daling tumayo ang dalawa at nagtatakbo. Hindi namalayan ng mga tao sa computer shop ang pag alis nila.

Habang naglalakad si karding at muhar, nagsalita si karding. "wag mo ng gayahin ang katawang tao na si jules. Kase nakita ko sa facebook,sikat na sikat sya. Baka makaencounter tayo ng mga kakilala nya mahalata tayo." Wika ni karding. "mabuti pa nga," wika ni muhar. "heto,may dala akong magazine dito,pumili ka na lang dito ng gagayahin mo."wika ni karding. Wala pang isang minuto,nakapili na si muhar ng isa na namang katawang tao. Simple ang mukha, celebrity pero hindi masayadong sikat. "ok na ba karding?" nagsalita si muhar kase baka masapawan pa sya ng narrator. "Uo,ok na ok na yan,pwede na siguro tay0ng mag-uli para sa ating misyon."

Dederetso na sana si Karding at Muhar sa pag lalakad pero natigilan sila, kumakalam na ang sikmura ko Muhar, maghanap tayo ng makakainan." wika ni Karding, uo nga, ako din eh. Gutom na ako, tamang tama. katapat na natin tong kainan," sabi Muhar. Pumunta na nga ang dalawa sa kainan.Umorder ang dalawa ng mga ulam.At nagsimula ng kumain. "Masarap pala ang pagkain dito sa mundo ng mga tao Karding" wika ni Muhar na nabubulunan na. Halos lahat na yata ng putahe eh na order ng dalawa,. Nang matapos ng kumain ang dalawa, sinisingil sila ng tindera para sa kinaen nila. "Nagkatinginan ang dalawa. "oo nga pala Muhar, ganto nga pala sa mundo ng mga tao, kaylangan magbayad ng binili." Lagot tayo nito." Wika ni Karding. "Pwede po bang ginto na lang ang ibayad namin sayo ale? Wala na kase kaming pera." Wika ni Muhar. Natigilan ang babae sa narinig. Inabot na lang nila sa babae ang dalawang pirasong ginto na kaseng liit ng piso. Tinanggap naman ng babae ang ginto at kitang kita sa mukha ng babae ang kasiyahan. Umalis na si Muhar at Karding. Pero lingid sa kaalaman nang dalawa ay pinasundan sila ng Ale sa apat na lalake. Dahil nakita ng ale na marami pa silang ginto, at gusto ng ale na mapasakanya lahat ang mga yon.


--- itutuloy.

Si Karding at ang Pitong Duwende

Paunawa:

Ang kwentong ito ay isang kathang isip lamang.
Ang mga tauhan na mababanggit sa kwento ay
sinadya para makapang-asar lamang,humihingi
ng paumanhin ang may-akda.


Sa gitna ng gubat naninirahan sila Karding at ang pitong duwende.
Paglulukad,pagtatanim ng kung anu-anong gulay at pag-aalaga ng
hayop ang ikinabubuhay nila. Pero dumating ang araw ng taghirap.
Ultimo si Karding ay hindi na makapgload ng talk100 dahil sa sobrang
tumal ng bentahan.

Nakakaraos naman sila sa pang araw-araw kahit krisis, dahil lagi naman
silang nagtutulungan. Si Oslek ang unang dwende,lalake. Pinakamatanda sa
pitong dwende. 74yrs. old na sya, pero kung titingnan mong mabuti eh para
lang syang 73yrs. old. Si eklubek naman ang pangalawang dwende,lalake.
Malakas mambasag ng trip. Kung may load ka at unli call and txt, ok lang na
pahiramin mo sya ng cellphone basta wala kang extra load. Kase ipinapasa nya
sa number nya. Si jessy naman ang pangatlong dwende, babae. Kaso mukha
syang lalake. Si Isko ang pang apat na dwende. Lalake, artistahin ang mukha
kung ikukumpara mo sa pitong dwende, sya ang pinakamaayos ang mukha.
Si Muhar ang pang limang dwende. Maganda ang pangangatawan. Suma-side
line sya sa mga gaybar tuwing mahina ang ani ng papaya. Si tristan naman ang
pang anim na dwende. Matalas ang pag-iisip. Sya ang nakaembento kung paano
mag tooth brush. Ang panghuling dwende ay si boyet. Pinakabatang dwende at pinaka-
madiskarte sa lahat.

"Karding, kukunti na ang pagkain natin. Baka tumirik na ang mga mata natin sa gutom."
Wika ni boyet. "Dapat gumawa ka ng paraan, pumunta ka sa mundo ng mga tao para alamin kung bakit namamatay ang mga alaga nating hayop at pananim." Sabi ni Tristan na nag-aalala na. (uo nasa ibang mundo sila at gubat pa) "Sasamahan kita sa mundo ng mga tao Karding".
Wika ni Muhar na parang sabik na sabik makakita ng tao. "Gusto ko kaseng marating
ang mundo ng mga tao saka gusto kong bumili ng PSP para pag balik ko dito ay
hindi na lang puro agawang blade ang nilalaro natin". "Sang ayon ka ba sa plano ni Muhar Oslek?" "Dahil ikaw ang pinakamatanda, ikaw dapat ang mag desisyon." Wika ni Jessy.
Sang ayon ako sa balak mo Muhar." "Saka kong hindi mo mamasamain,pwede mo
ba akong igawa ng face book account sa computer shop sa mundo ng mga tao?" Sabi ni Oslek.
Yon lang ba? Gawa na rin kita ng myspace at twitter. Wag ng friendster, laos na yon eh."
Pahayag ni muhar.


-itutuloy
abangan ang pakikipagsapalaran
nila Karding at Muhar sa mundo
ng mga tao.

the author would like to thank:

-peewee for my hairstyle
-boss Rey for my "chowking Dameryends"
-nin_new adam rey velarde for the boy bawang
-lola ni kim for the bed space